Normaliseren, een term die momenteel vaak gebruikt wordt in de zorg. Maar wat betekent dat precies? We zien bijvoorbeeld dat kinderen en gezinnen met complexe vragen niet altijd passende hulp kunnen krijgen. En we weten ook dat jeugdigen met relatief eenvoudige vragen snel worden voorzien van medische labels. De beweging om dit te verbeteren noemen we ‘normaliseren’. Hulpvragen verdienen een passend antwoord. Hoe fijn kan medeleven, steun en hulp immers zijn. Maar niet alle hulpvragen hoeven met inzet van specialistische (jeugd)hulp beantwoord te worden. Sommige vragen horen bij het leven en bij gewoon opvoeden en opgroeien. En soms kan het sociale netwerk ingezet worden om ondersteuning te bieden. Dit wordt onder andere ook zo beschreven in de Hervormingsagenda Jeugd waar dit thema een onderdeel van is.
Wij herkennen de gedachte achter normaliseren: steun en hulp waar het nodig is, minder problematiseren en daarbij kunnen accepteren dat het leven soms met vallen en opstaan verloopt.
Het is nog een flinke uitdaging om normaliseren te vertalen naar de dagelijkse praktijk. Want wat moet er precies gebeuren? Het gaat namelijk om een nieuwe mindset en cultuuromslag bij ons allemaal. Wij vinden het vooral belangrijk om samen met cliënten, scholen, kinderopvang en samenwerkingspartners te zoeken naar het best passende antwoord op de hulpvraag. Dat vraagt maatwerk in elke situatie. Wat is er in deze situatie nodig?
Samen met onze medewerkers hebben we het afgelopen jaar een start gemaakt om het thema 'normaliseren' goed te begrijpen. Zo organiseerden we een drukbezocht symposium waarin beelden en ideeën over normaliseren met elkaar gedeeld en besproken zijn. Dit gesprek is belangrijk om het begrip normaliseren een betekenis te geven die we samen kunnen dragen.
Met een werkgroep werken we ‘normaliseren’ verder uit, onder andere met intervisiesessies en collegiaal overleg. Zo leren we elkaar hoe we dit thema samen met onze netwerkpartners en cliënten verder kunnen bespreken. In 2024 gaan we hier mee door, zodat normaliseren ‘normaal’ wordt.